در حالی متوسط نرخ بیکاری در دولت های نهم و دهم کمتر از دولت های گذشته است که ورود به بازار کار دهه شصتی ها و افزایش ناگهانی جوانان متقاضی کار در دوره احمدی نژاد اوج گرفت.

شبکه ایران / بر اساس استاندارهای بین المللی برای بررسی بیکاری در یک کشور، از نرخ بیکاری استفاده می شود. نرخ بیکاری عبارت است از نسبت جمعیت بیکار به جمعیت فعال (مجموع جمعیت شاغل و بیکار). این نسبت در ایران همواره در گزارشهای مرکز آمار محاسبه و به افکار عمومی ارائه شده است. اما چون عملکرد دولت های نهم و دهم بر مبنای این شاخص به مراتب بهتر از عملکرد دولتهای قبل است، مخالفان و منتقدان دولت ترجیح نمی دهند که تحلیل های خود را بر مبنای این آمار ارائه کنند. به این ترتیب مخالفان دولت در روزهای پایان کار دولت دهم بدون توجه به آمارهای رسمی انگشت اتهام خود بر روی یکی از مهمترین شاخصه های اقتصادی یعنی ایجاد شغل گذاشته اند و وانمود می کنند نرخ بیکاری در هشت سال گذشته بسیار فراتر از از این نرخ در دولت های پیشین بوده است. این در حالی است که گزارش مرکز آمار ایران از وضعیت شاخص‌های بازار کار ایران نشان می‌دهد که در دوره 84 تا 91، نرخ بیکاری با فقط هفت دهم درصد رشد از 11.5 درصد به 12.2 درصد رسیده است. در واقع این آمار نشان می‌دهد که تغییر محسوس و زیادی در میزان بیکاری انجام نشده است که خود نشان‌دهنده این است که طی این سال‌ها به نیازهای جدید بازار کار پاسخ داده شده است.

باز هم بر اساس آمار مرکز آمار، وقتی آمار بیکاری در دولت احمدی نژاد را با آمار وضعیت کار در دولت های قبل مقایسه می کنیم متوجه می شویم متوسط سالانه نرخ بیکاری در دولت هاشمی 12 درصد، دولت اصلاحات (83-1376) برابر با 12.75 درصد و متوسط این نرخ در دولتهای نهم و دهم (91-1384) برابر با 11.66 درصد می باشد که بیانگر عملکرد بهتر دولت احمدی نژاد در کنترل بیکاری در کشور است.

البته این نکته بسیار اهمیت دارد که در 2 دوره دولت دکتر احمدی نژاد با ورود خیل عظیم جمعیت جوان دهه شصت و ورود این جوانان به عنوان متقاضی به بازار کار مواجه بوده ایم. موضوعی که در دولت های قبل نمود نداشته و جمعیت جوان به این نسبت متقاضی کار نبوده اند. جدیدترین گزارش مرکز آمار نیز این موضوع را تایید می کند طوری که بر اساس این گزارش در دوره  84 تا 91 به طور متوسط هر سال 890 هزار و 881 نفر به سن کار رسیده‌اند. مرکز آمار در جدیدترین آمار خود در مورد اشتغال همچنین میزان جمعیت شاغل کشور را مورد بررسی قرار داده است. بر اساس این گزارش جمعیت شاغل کشور (نه تعداد شغل) در سال 90 نسبت به سال 85 بیش از 70 هزار نفر افزایش داشته است. تعداد بیکاران نیز در همین فاصله زمانی از 2 میلیون و 992 هزار و 298 نفر به 2 میلیون و 876 هزار و 678 رسیده که بیش از 115 هزار و 620 نفر کاهش نشان می دهد در مجموع می توان گفت که جمعیت فعال کشور از سال 85 تا 90 بیش از 80 هزار نفر کاهش یافته است.

 این در حالی است که جمعیت بالای 10 سال کشور در همین مدت نزدیک به 4 ملیون نفر افزایش داشته است. افزایش جمعیت بالای 10 سال کشور از یک طرف و کاهش جمعیت فعال از طرف دیگر بیانکر کاهش نرخ مشارکت در کشور است که در گزارش مرکز آمار نیز به آن اشاره شده است. با توجه به افزایش اندک جمعیت شاغل و همچنین کاهش اندک جمعیت بیکار می توان گفت که حدود 4 میلیون نفر به جمعیت غیرفعال کشور اضافه شده است. بنابراین در طول سالهای 85 تا 90 از یک طرف حدود 4 میلیون نفر از جمعیت شاغل کشور به جمعیت غیرفعال تبدیل شده و از طرف دیگر حدود 4 میلیون نفر نیروی کار به جمعیت شاغل کشور اضافه شده است.